unsar

მეტყველების ნაწილი: კუთვნილებითი ნაცვალსახელი
(პირ. ნაცვალსახ. weis-ის ნათ. ბრუნვის ფორმა) ჩვენი
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *unsera, *unsara; ძვ. ინგლ. úre (თანამედრ. ინგლ. our); ძვ. ფრიზ. ūser, ūse; ძვ. საქს. ūsa, ūse, ūser; ჰოლ. onze; ძვ. ზემ.-გერმ. unser, unsēr, unsar (თანამედრ. გერმ. unser); ძვ. ისლ. várr, vár (თანამედრ. ისლ. vor); შვედ. vår]
კონკორდანსი
unsar - სახელ., მხ. რ., მამრ., საშ. - მათ. VI, 9; მარკ. XII, 7; XII, 29; იოან. VII, 51; VIII, 39; VIII, 54; IX, 20; XI, 11 და ა.შ.
unsaris - ნათ., მხ. რ., მამრ., საშ. - მარკ. I, 3; XI,10; ლუკ. I, 78; რომ. IX, 10; XV, 6; XVI, 24; კორ. I, V, 4; კორ. II, I, 3; VIII, 9; X, 4; XIII, 13 და ა.შ.
unsaramma - მიც., მხ. რ., მამრ., საშ. - იოან. VIII, 53; XIX, 7; რომ. VI, 23; VIII, 39; XIII, 14; კორ. I, XV, 31; კორ. II, I, 2; IV, 10; IV, 11 და ა.შ.
unsarana - ბრალდ., მხ. რ., მამრ. - მათ. VI, 11; ლუკ. I, 73; რომ. VII, 25; კორ. I, IX, 1; XV, 57; კორ. II, VIII, 22; გალატ. II, 4 და ა.შ.
unsaraizos - ნათ., მხ. რ., მდედრ. - კორ. II, I, 12; IV, 17; VII, 4; VIII, 24; ფილიპ. III, 21; თესალ. II, II, 1; ტიმ. I, I, 1
unsara - სახელ., ბრალდ., მხ. რ., მდედრ.; სახელ., ბრალდ., მრ. რ., საშ. - ლუკ. I, 78; VII, 5; იოან. X, 24; რომ. XIII, 11; კორ. I, V, 7; XV, 14; კორ. II, I, 5; I, 6; I, 8 და ა.შ.
unsarai - მიც., მხ. რ., მდედრ.; სახელ., მრ. რ., მამრ. - იოან. VI, 31; XII, 38; რომ. X, 16; XV, 4; კორ. I, X, 1; კორ. II, I, 4; V, 2; VII, 13; VIII, 19; VIII, 23 და ა.შ.
unsaraize - ნათ., მრ. რ., მამრ. - ლუკ. I, 74
unsaraim - მიც., მრ. რ., მამრ., საშ. - მათ. VI, 12; მარკ. XII, 11; ლუკ. I, 55; I, 71; I, 72; რომ. VII, 5; კორ. II, III, 2; IV, 6; VII, 3; ტიმ. II, I, 9 და ა.შ.
unsaros - სახელ., ბრალდ., მრ. რ., მდედრ. - მათ. VIII, 17; კორ. I, XV, 3; გალატ. I, 4; თესალ. II, II, 15
unsarans - ბრალდ., მრ. რ., მამრ. - ლუკ. I, 75; I, 79; X, 11
პარადიგმა

3.5. კუთვნილებითი ნაცვალსახელები

კუთვნილებითი ნაცვალსახელები, ფაქტობრივად, წარმოადგენს ზედსართავებს, რომლებიც წარმოებულია პროტოგერმანიკული სუფიქსით *-īna- (გოთური -ein-) მხ. რ.-ში და სუფიქსით *era- (გოთური -ar-) მრ. რ.-ში. შდრ.: meins „ჩემი“, þeins „შენი“, seins „თავისი“, „მისი“; unsar „ჩვენი“, izwar „თქვენი“; დადასტურებულია აგრ. ორობითი რიცხვის ფუძიდან ნაწარმოები კუთვნილებითი ნაცვალსახელის ფორმა igqarai „თქვენსას“, „თქვენ ორისას“ (მხ. რ.-ის მიც. ბრუნვა).

კუთვნილებითი ნაცვალსახელები იბრუნვის ისევე, როგორც ძლიერი ზედსართავები. მაგ. სახელ. ბრუნვაში: მამრ. სქესის ფორმა meins, საშ. სქესისა mein ან meinata, მდედრ. სქესისა meina. საშუალი სქესის კუთვნილებით ნაცვალსახელებს unsar და izwar სახელ. და ბრალდ. ბრუნვებში მხოლოდ მოკლე ფორმა აქვთ (ანუ არ ერთვით საშ. სქესის მხ. რ.-ის დაბოლოება -ata).