ანთება (აანთებს), დანთება
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *tandjan; ძვ. ინგლ. -tendan „ცეცხლის მოკიდება; დაწვა“ (შედგენილ ზმნებში); ძვ. ზემ.-გერმ. zunten „ცეცხლის მოკიდება; დაწვა“ (თანამედრ. გერმ. zünden); ისლ. tendra „ცეცხლის მოკიდება, დანთება“; შდრ. აგრ. ძვ. ინგლ. tynder, tinder „აბედი, სახმელებელი“ (თანამედრ. ინგლ. tinder); ჰოლ. tonder; ძვ. ზემ.-გერმ. zuntara (თანამედრ. გერმ. Zunder); ძვ. ისლ. tundr (თანამედრ. ისლ. tundur)]
კონკორდანსი
tandeiþ - 3 პირ., მხ. რ., აწმყ., თხრობ. - ლუკ. XV, 8
tandjands - მიმღ. I- ლუკ. VIII, 16
tandjands - მიმღ. I- ლუკ. VIII, 16
პარადიგმა
4.2.1. (a)
| I კლასი | ინფინიტივი | პრეტერიტი მხ. რ. | პრეტერიტი მრ. რ. | მიმღეობა II |
| გადარჩენა | nasjan | nasida | nasidedum | nasiþs |
| ძებნა | sokjan | sokida | sokidedum | sokiþs |
სუსტი ზმნების უღლების სრული პარადიგმების გასაცნობად იხილეთ სუსტი ზმნების უღლება
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
