აღელვება (ააღელვებს); შეცბუნება; შფოთის / ამბოხების მოწყობა
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *drōbjan „აღელვება, ამღვრევა“; ძვ. ინგლ. dréfan; ძვ. საქს. drōbian; ძვ. ზემ.-გერმ. truoben (თანამედრ. გერმ. trüben)]
კონკორდანსი
drobjands - მიმღ. I - მარკ. XV, 7; გალატ. I, 7; V, 10; V, 12
პარადიგმა
4.2.1. (a)
| I კლასი | ინფინიტივი | პრეტერიტი მხ. რ. | პრეტერიტი მრ. რ. | მიმღეობა II |
| გადარჩენა | nasjan | nasida | nasidedum | nasiþs |
| ძებნა | sokjan | sokida | sokidedum | sokiþs |
სუსტი ზმნების უღლების სრული პარადიგმების გასაცნობად იხილეთ სუსტი ზმნების უღლება
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
