wit

მეტყველების ნაწილი: პირის ნაცვალსახელი
ორობ. ჩვენ ორნი
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *wit, *wet- ← *wi-, *we- (ნაცვალსახელური ფუძე) + *-t (ორობ. რიცხვის დაბოლოება); ძვ. ინგლ. wit; ძვ. საქს. wit; ძვ. ისლ. vit (თანამედრ. ისლ. við) ← ინდო-ევროპ. *u̯ed-, *u̯id-; შდრ. სანსკრ. āvám „ჩვენ ორნი“; ავესტ. vā „ჩვენ ორნი“; ლიტვ. vèdu „ჩვენ ორნი“; ძვ. სლავ. вѣ „ჩვენ ორნი“]
კონკორდანსი
wit - სახელ.- იოან. XVII, 11; XVII, 22
uggkis, ugkis - მიც., ბრალდ. - მათ. IX, 27; მარკ. X, 35; X, 37; ლუკ. VII, 20; იოან. XVII, 21; კორ. I, IV, 6
პარადიგმა

3.1. პირის ნაცვალსახელები

პირველი პირის ნაცვალსახელები
მხოლობითი მრავლობითი ორობითი
სახელობითი ik weis wit
ნათესაობითი meina unsara ugkara
მიცემითი mis unsis, uns ugkis
ბრალდებითი mik uns, unsis ugkis

მეორე პირის ნაცვალსახელები
მხოლობითი მრავლობითი ორობითი
სახელობითი þu jus jut
ნათესაობითი þeina izwara igqara
მიცემითი þus izwis igqis
ბრალდებითი þuk izwis igqis

მესამე პირის ნაცვალსახელები
მხოლობითი რიცხვი
მამრობითი საშუალი მდედრობითი
სახელობითი is ita si
ნათესაობითი is is izos
მიცემითი imma imma izai
ბრალდებითი ina ita ija
მრავლობითი რიცხვი
მამრობითი საშუალი მდედრობითი
სახელობითი eis ija ijos
ნათესაობითი ize ize izo
მიცემითი im im im
ბრალდებითი ins ija ijos