witōþ

[← პროტო-გერმანიკ. *witōþan ← *wit- (← *witan ზმნ. „ცოდნა“) + *-þa სუფ.; შდრ. ძვ. ინგლ. witodlíc ზედს. „გარკვეული, აშკარა“; ძვ. საქს. witod ზედს. „გარკვეული“; ჰოლ. wet „კანონი; წესი“; ძვ. ზემ.-გერმ. wizzōd „კანონი; რჯული“]

witoþ - სახელ., ბრალდ., მხ. რ. - მათ. V, 17; VII, 12; XI, 13; ლუკ. XVI, 16; იოან. VII, 19; VII, 23; VII, 49; VII, 51; XIX, 7; რომ. VII, 1 და ა.შ.
witodis - ნათ., მხ. რ. - ლუკ. II, 27; XVI, 17; რომ. VII, 3; VIII, 2; VIII, 3; VIII, 4; IX, 4; IX, 32; X, 4; XIII, 10; კორ. I, IX, 21, და ა.შ.
witoda - მიც., მხ. რ. - მათ. V, 18; ლუკ. II, 22; II, 23; II, 24; II, 39; X, 26; იოან. VIII, 17; X, 34; XII, 34; XV, 25; XVIII, 31; XIX, 7 და ა.შ.

1.1.1. (a)

არსებითი სახელები, -a- ფუძიანი, მამრობითი სქესი dags (დღე)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	dags	dagōs
ნათესაობითი	dagis	dagē
მიცემითი	daga	dagam
ბრალდებითი	dag	dagans
წოდებითი	dag

არსებითი სახელები, -a- ფუძიანი, საშუალი სქესი waurd (სიტყვა)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	waúrd	waúrda
ნათესაობითი	waúrdis	waúrdē
მიცემითი	waúrda	waúrdam
ბრალდებითი	waúrd	waúrda