მეტყველების ნაწილი: წინდებული
(მიც., ბრალდ.) 1. ქვეშ, ქვემოთ; 2. ვისიმე დროს, ვისიმე მმართველობის ან მოღვაწეობის პერიოდში
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *uba; ძვ. ინგლ. ufe- (ზედს.-ში ufe-weard „ზედა, ზემოთა“); ძვ. ზემ.-გერმ. oba, ob (თანამედრ. გერმ. ob მოძვ.); ძვ. ისლ. of (თანამედრ. ისლ. of) ← ინდო-ევროპ. *upo-; სანსკრ. úpa წინდ.; ავესტ. upa წინდ.; ძვ. ბერძ. ύπο]
კონკორდანსი
uf - მათ. VIII, 8; VIII, 9; მარკ. II, 26; IV, 21; IV, 32; XII, 1; ლუკ. III, 23; IV, 27; VII, 6; VII, 8; VIII, 16; XVII, 24 და ა.შ.
