twai

მეტყველების ნაწილი: რიცხვითი სახელი
ორი; in twa ორად, შუაზე; twōs þūsundjōs ორი ათასი
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *twa, *twai; ძვ. ინგლ. twéȝen (თანამედრ. ინგლ. two, აგრ. tway, twain არქ.); ძვ. ფრიზ. twēn, twā; ძვ. საქს. twēne, twā, twō, twē; ჰოლ. twee; ძვ. ზემ.-გერმ. zwēne, zwō, zwei (თანამედრ. გერმ. zwei); ძვ. ისლ. tveir, twǽr, tvá, tvau (თანამედრ. ისლ. tveir); შვედ. två ← ინდო-ევროპ. *duo-; სანსკრ. duvá; ავესტ. dva; ძვ. ბერძ. δύω; ლათ. duo; ძვ. ირლ. dāu; ძვ. სლავ. дъва (რუს. два)]
კონკორდანსი
twai - სახელ., მამრ. - მათ. VIII, 28; IX, 27; X, 29; ლუკ. VII, 41; IX, 13; IX, 30; XVII, 34; XVIII, 10
twaim - მიც.- მათ. VI, 24; მარკ. VI, 9; XIV, 72; XVI, 12; ლუკ. XIV, 31; XVI, 13; XVIII, 12; იოან. VI, 7 და ა.შ.
twans - ბრალდ., მამრ. - მათ. XXVI, 2; მარკ. VI, 7; IX, 45; XI, 1; XIV, 13; XV, 27; ლუკ. VII, 19 და ა.შ.
twos - სახელ., ბრალდ., მდედრ. - მათ. V, 41; მარკ. V, 13; IX, 43; ლუკ. II, 24; III, 11; XVII, 35; გალატ. IV, 24; სკირნს. II, 9
twa - სახელ., ბრალდ., საშ. - მათ. XXVII, 51; მარკ. IX, 47; X, 8; XV, 38; ლუკ. V, 2; სკირნს. V, 2
twaddje - ნათ., მამრ., საშ. - იოან. VIII, 17; კორ. II, XIII, 1; ტიმ. I, V, 19; სკირნს. III, 21; V, 6