tigjus

[← პროტო-გერმანიკ. *tegus ← *teh- (← *tehun „ათი)"; ძვ. ინგლ. -tiȝ (თანამედრ. ინგლ. -ty); ძვ. ფრიზ. -tich, -tech; ძვ. საქს. -tig; ჰოლ. -tig; ძვ. ზემ.-გერმ. -zig, -zug (თანამედრ. გერმ. -zig); ძვ. ისლ. tigr არსებ. „ათეული" (თანამედრ. ისლ. -tiu); შვედ. -tio, -ti]

tigiwe - ნათ., მრ. რ. - ლუკ. III, 23
tigum - მიც., მრ. რ. - ლუკ. XIV, 31; ტიმ. I, V, 9
tiguns - ბრალდ., მრ. რ. - მათ. XXVII, 3; XXVII, 9; მარკ. I, 13; ლუკ. IV, 2; VII, 41; IX, 14; XVI, 6; იოან. VIII, 57; კორ. II, XI, 24

1.1.4. (a)

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მამრობითი სქესი sunus (ვაჟი, ვაჟიშვილი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	sunus	sunjus
ნათესაობითი	sunaus	suniwē
მიცემითი	sunau	sunum
ბრალდებითი	sunu	sununs
წოდებითი	sunu

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი handus (ხელი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	handus	handjus
ნათესაობითი	handaus	handiwē
მიცემითი	handau	handum
ბრალდებითი	handu	handuns

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, საშუალი სქესი faihu (ქონება, ფული)
	მხოლობითი
სახელობითი	faíhu
ნათესაობითი	faíhaus
მიცემითი	faíhau
ბრალდებითი	faíhu