swa

[← პროტო-გერმანიკ. *swa-, *swō-; ძვ. ინგლ. swá (თანამედრ. ინგლ. so); ძვ. ფრიზ. sā, sō; ძვ. საქს. sō; ჰოლ. zoo; ძვ. ზემ.-გერმ. sō (თანამედრ. გერმ. so); ძვ. ისლ.svá (თანამედრ. ისლ. svo) ; დან., ნორვ., შვედ. så ← ინდო-ევროპ. *suō-; ძვ. ბერძ. ὥς „ასე, ამგვარად“; ლათ. suād „ასე, ამგვარად“; ოსკურ. svaí]

swa - მათ. V, 16; V, 19; VI, 9; VI, 30; VII, 12; VII, 17; IX, 33; მარკ. II, 7; II, 8; II, 12; II, 19; III, 10; III, 28 და ა.შ.
jas-swa = jah (იხ. jah კავშ.) + swa - ტიმ. I, III, 10