stáua

[← პროტო-გერმანიკ. *stōwō; ძვ. ინგლ. stów „ადგილი“ (თანამედრ. ინგლ. stow დიალ.); ძვ. ფრიზ. stō „ადგილი“; ძვ. ზემ.-გერმ. stuo-tago „განკითხვის დღე“; ისლ. eld-stó „კერა; ღუმელი“]

staua - სახელ., ბრალდ., მხ. რ. - მათ. V, 40; იოან. VII, 24; VIII, 16; XII, 31; XVI, 8; XVI, 11; კორ. I, VI, 1; XI, 29 და ა.შ.
stauai - მიც., მხ. რ. - მათ. V, 21; V, 22; XXVII, 3; იოან. IX, 39; ტიმ. I, III, 6; V, 24; სკირნს. I, 1
stauos - სახელ., ბრალდ., მრ. რ. - მათ. XI, 22; XI, 24; მარკ. VI, 11; რომ. XI, 33; თესალ. II, I, 5; სკირნს. V, 6

1.1.2. (a)

არსებითი სახელები, -ō- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი giba (საჩუქარი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	giba	gibōs
ნათესაობითი	gibōs	gibō
მიცემითი	gibai	gibōm
ბრალდებითი	giba	gibōs

[-o-] ფუძიანი არსებითების ბრუნებისაგან არაფრით არ განსხვავდება ბრუნება -wa-ზე დამთავრებული რამდენიმე არსებითი სახელისა (frijaþwa (სიყვარული); triggwa (აღთქმა); „ერთგულება“; bandwa (ნიშანი); fijaþwa (მტრობა); ubizwa (ბჭე, პორტიკი); wulwa (ძარცვა, მიტაცება)), რომელსაც ზოგჯერ ცალკე გამოყოფენ, როგორც გოთურ არსებითთა ბრუნების [-o-] ფუძიანი ტიპის [-wo-] ფუძიან ქვეტიპს.