მეტყველების ნაწილი: ზმნიზედა
სწრაფად, ჩქარა; სასწრაფოდ, მალე
ეტიმოლოგია
[← *sprauts ზედს. „სწრაფი, ჩქარი“ + -ō სუფ.; შდრ. ძვ. ინგლ. á-spréotan, á-sprútan ძლ. ზმნ. „გაღივება, ღივის გამოტანა“ (შდრ. თანამედრ. ინგლ. sprout); ძვ. ფრიზ. sprūta ძლ. ზმნ. „გაღივება, ღივის გამოტანა; წარმოშობა“; ძვ. საქს. ūt-sprūtan ძლ. ზმნ. „გაღივება, ღივის გამოტანა“; ჰოლ. spruiten „გაღივება, ღივის გამოტანა“; საშ. ზემ.-გერმ. spriezen „გაღივება, ღივის გამოტანა“ (თანამედრ. გერმ. sprießen)]
კონკორდანსი
sprauto - მათ. V, 25; მარკ. IX, 39; ლუკ. XIV, 21; XV, 22; XVI, 6; XVIII,8; იოან. XI, 29; XI, 31; XIII, 27; გალატ. I, 6; ფილიპ. II, 24; თესალ. II, II, 2; ტიმ. I, III, 14; V, 22; ტიმ. II, IV, 9
