slahs

[← პროტო-გერმანიკ. *slagiz (← *slahan ზმნ. „დარტყმა“); ძვ. ინგლ. sleȝe, slæȝe „დარტყმა; მოკვლა; დამარცხება“; ძვ. ფრიზ. slei „დარტყმა“; ძვ. საქს. slegi „მოკვლა, მკვლელობა“; ჰოლ. slag „დარტყმა; ბრძოლა“; ძვ. ზემ.-გერმ. slag „დარტყმა“ (თანამედრ. გერმ. Schlag); ისლ. slag „დარტყმა; ხოცვა-ჟლეტა“]

slaha - მიც., მხ. რ. - მარკ. V, 29; V, 34
slah - ბრალდ., მხ. რ. - იოან. XVIII, 22
slahim - მიც., მრ. რ. - ლუკ. VII, 21; კორ. II, VI, 5; XI, 23
slahins - ბრალდ., მრ. რ. - იოან. XIX, 3

1.1.3. (a)

არსებითი სახელები, -i- ფუძიანი, მამრობითი სქესი gasts (სტუმარი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	gasts	gasteis
ნათესაობითი	gastis	gastē
მიცემითი	gasta	gastim
ბრალდებითი	gast	gastins
წოდებითი	gast

არსებითი სახელები, -i- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი mahts (ძალა)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	mahts	mahteis
ნათესაობითი	mahtais	mahtē
მიცემითი	mahtai	mahtim
ბრალდებითი	maht	mahtins

არსებითი სახელები, -i- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი qens (ცოლი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	qens	qeneis
ნათესაობითი	qenais	qenē
მიცემითი	qenai	qenim
ბრალდებითი	qen	qenins