მეტყველების ნაწილი: ზედსართავი სახელი
ფუძე: -i/ja-
1. ხრწნადი, რომ იხრწნება / ირყვნება; 2. მოკვდავი; წარმავალი, დროებითი (ან riurs)
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *reurjaz, *reuriz; ძვ. ფრიზ. riūre „წარმავალი; დროებითი“; ძვ. ისლ. rýrr „სუსტი; პატარა, უმნიშვნელო“ (თანამედრ. ისლ. rýr)]
კონკორდანსი
riurja - სახელ., მრ. რ., საშ. - კორ. II, IV, 18; XI, 3
riurjamma - მიც., მხ. რ., საშ. - კორ. II, IV, 11
riurjan - ბრალდ., მხ. რ., მამრ. - ეფეს. IV, 22
riurjana - ბრალდ., მხ. რ., მამრ. - კორ. I, IX, 25
riurjo - ბრალდ., მხ. რ., საშ. - კორ. I, XV, 53
riurjamma - მიც., მხ. რ., საშ. - კორ. II, IV, 11
riurjan - ბრალდ., მხ. რ., მამრ. - ეფეს. IV, 22
riurjana - ბრალდ., მხ. რ., მამრ. - კორ. I, IX, 25
riurjo - ბრალდ., მხ. რ., საშ. - კორ. I, XV, 53
პარადიგმა
2.1. (d) (შერეული ტიპის -i-/-ja-)
ზედსართავთა ბრუნების ამ ტიპში შედიოდა რამდენიმე ზედსართავი (მაგ. anahaimeis, anahaims (სახლში მყოფი); რაიმეს დამსწრე); auþeis, auþs (უდაბური); aljakuns (უცხო, უცხოელი)) რომლებიც თავდაპირველად -i- ტიპს განეკუთვნებოდა, მაგრამ დროთა განმავლობაში მათი ბრუნვითი ფორმების უდიდესი ნაწილი ბრუნების -ja- (-jo-) ტიპში გადავიდა.
