rūna

[← პროტო-გერმანიკ. *rūnō; ძვ. ინგლ. rún "საიდუმლო; რუნა"; ძვ. საქს. rūna „საიდუმლო; თათბირი, ბჭობა“; ძვ. ზემ.-გერმ. rūna „ჩურჩული; საიდუმლო“; ძვ. ისლ. rún „საიდუმლო; რუნა“ (თანამედრ. ისლ. rún „რუნა; ასო“)

runa - სახელ., ბრალდ., მხ. რ. - მათ.XXVII, 1; მარკ. IV, 11; ლუკ. VII, 30; კორ. I, XV, 51; ეფეს. I, 9; III, 3; VI, 19; კოლოს. I, 26; IV, 3; ტიმ. I, III, 9; III, 16
runai - მიც., მხ. რ. - ეფეს. III, 4
runos - სახელ., ბრალდ., მრ. რ. - ლუკ. VIII, 10; რომ. XI, 25; კორ. I, IV, 5; XIII, 2; ეფეს. III, 9; კოლოს. I, 27

1.1.2. (a)

არსებითი სახელები, -ō- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი giba (საჩუქარი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	giba	gibōs
ნათესაობითი	gibōs	gibō
მიცემითი	gibai	gibōm
ბრალდებითი	giba	gibōs

[-o-] ფუძიანი არსებითების ბრუნებისაგან არაფრით არ განსხვავდება ბრუნება -wa-ზე დამთავრებული რამდენიმე არსებითი სახელისა (frijaþwa (სიყვარული); triggwa (აღთქმა); „ერთგულება“; bandwa (ნიშანი); fijaþwa (მტრობა); ubizwa (ბჭე, პორტიკი); wulwa (ძარცვა, მიტაცება)), რომელსაც ზოგჯერ ცალკე გამოყოფენ, როგორც გოთურ არსებითთა ბრუნების [-o-] ფუძიანი ტიპის [-wo-] ფუძიან ქვეტიპს.