manna

მეტყველების ნაწილი: არსებითი სახელი
სქესი: მამრობითი
ფუძე: ძირისეული
1. ადამიანი; 2. კაცი, მამაკაცი; ni manna არავინ; manna þrūtsfill habands კეთროვანი; sunus mans ძე კაცისა, იესო ქრისტე
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *mannz, *mannan; ძვ. ინგლ. mann, monn, აგრ. manna, monna (თანამედრ. ინგლ. man); ძვ. ფრიზ. mann, monn; ძვ. საქს. mann, man; ჰოლ. man; ძვ. ზემ.-გერმ. man (თანამედრ. გერმ. Mann); ძვ. ისლ. mannr, maðr (თანამედრ. ისლ. maður) ← ინდო-ევროპ. *manus; შდრ. სანსკრ. mánuṣ „კაცი, ადამიანი; მამაკაცი“; ავესტ. manuš „მამაკაცი, კაცი“; ძვ. სლავ. мѫжь „მამაკაცი, კაცი; ქმარი“ (რუს. муж)]
კონკორდანსი
manna - სახელ., მხ. რ. - მათ. VI, 24; VIII, 2; VIII, 9; VIII, 28; IX, 30; XI, 19; XXVII, 57; მარკ. I, 23; II, 21; II, 22; II, 27 და ა.შ.
mans - ნათ., მხ. რ., სახელ., ბრალდ., მრ. რ. - მათ. V, 19; VII, 12; VIII, 20; VII, 27; IX, 6; X, 23; X, 36; XI, 19; XXVI, 2 და ა.შ.
mann - მიც., მხ. რ. - მათ. VI, 26; VIII, 4; მარკ. III, 3; III, 3; V, 8; VII, 15; VII, 20; VII, 36; X, 2; ლუკ. V, 14; VI, 8; VI, 48; VI, 49 და ა.შ.
mannan - ბრალდ., მხ. რ. - მათ. IX, 9; IX, 32; X, 35; XI, 8; XXVI, 72; XXVI, 74; მარკ. VII, 15; VII, 18; VII, 20; VII, 23; VII, 24 და ა.შ.
manne - ნათ., მრ. რ. - მათ. V, 16; VI, 1; X, 32; X, 33; მარკ. I, 17; III, 28; VII, 7; VII, 21; VIII, 33; IX, 31; XI, 2 და ა.შ.
mannam - მიც., მრ. რ. - მათ. VI, 2; VI, 5; VI, 14; VI, 15; VI, 16; VI, 18; IX, 8; მარკ. X, 27; XI, 30; XI, 32 და ა.შ.
პარადიგმა

1.3. ძირისეული არსებითი სახელები

ძირისეული არსებითი სახელი, მდედრობითი სქესი
baurgs
(ქალაქი; ციხესიმაგრე; კოშკი)
მხოლობითი მრავლობითი
სახელობითი baúrgs baúrgs
ნათესაობითი baúrgs baúrgē
მიცემითი baúrg baúrgim
ბრალდებითი baúrg baúrgs

ძირისეული არსებითი სახელი, მამრობითი სქესი
reiks
(მმართველი. მთავარი)
მხოლობითი მრავლობითი
სახელობითი reiks reiks
ნათესაობითი reikis reikē
მიცემითი reik reikam
ბრალდებითი reik reiks

ძირისეული არსებითი სახელი, მამრობითი სქესი
manna
(კაცი; ადამიანი)
მხოლობითი მრავლობითი
სახელობითი manna mans, mannans
ნათესაობითი mans mannē
მიცემითი mann mannam
ბრალდებითი mannan mans, mannans