manna

[← პროტო-გერმანიკ. *mannz, *mannan; ძვ. ინგლ. mann, monn, აგრ. manna, monna (თანამედრ. ინგლ. man); ძვ. ფრიზ. mann, monn; ძვ. საქს. mann, man; ჰოლ. man; ძვ. ზემ.-გერმ. man (თანამედრ. გერმ. Mann); ძვ. ისლ. mannr, maðr (თანამედრ. ისლ. maður) ← ინდო-ევროპ. *manus; შდრ. სანსკრ. mánuṣ „კაცი, ადამიანი; მამაკაცი“; ავესტ. manuš „მამაკაცი, კაცი“; ძვ. სლავ. мѫжь „მამაკაცი, კაცი; ქმარი“ (რუს. муж)]

manna - სახელ., მხ. რ. - მათ. VI, 24; VIII, 2; VIII, 9; VIII, 28; IX, 30; XI, 19; XXVII, 57; მარკ. I, 23; II, 21; II, 22; II, 27 და ა.შ.
mans - ნათ., მხ. რ., სახელ., ბრალდ., მრ. რ. - მათ. V, 19; VII, 12; VIII, 20; VII, 27; IX, 6; X, 23; X, 36; XI, 19; XXVI, 2 და ა.შ.
mann - მიც., მხ. რ. - მათ. VI, 26; VIII, 4; მარკ. III, 3; III, 3; V, 8; VII, 15; VII, 20; VII, 36; X, 2; ლუკ. V, 14; VI, 8; VI, 48; VI, 49 და ა.შ.
mannan - ბრალდ., მხ. რ. - მათ. IX, 9; IX, 32; X, 35; XI, 8; XXVI, 72; XXVI, 74; მარკ. VII, 15; VII, 18; VII, 20; VII, 23; VII, 24 და ა.შ.
manne - ნათ., მრ. რ. - მათ. V, 16; VI, 1; X, 32; X, 33; მარკ. I, 17; III, 28; VII, 7; VII, 21; VIII, 33; IX, 31; XI, 2 და ა.შ.
mannam - მიც., მრ. რ. - მათ. VI, 2; VI, 5; VI, 14; VI, 15; VI, 16; VI, 18; IX, 8; მარკ. X, 27; XI, 30; XI, 32 და ა.შ.

1.3. ძირისეული არსებითი სახელები

ძირისეული არსებითი სახელი, მდედრობითი სქესი baurgs (ქალაქი; ციხესიმაგრე; კოშკი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	baúrgs	baúrgs
ნათესაობითი	baúrgs	baúrgē
მიცემითი	baúrg	baúrgim
ბრალდებითი	baúrg	baúrgs

ძირისეული არსებითი სახელი, მამრობითი სქესი reiks (მმართველი. მთავარი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	reiks	reiks
ნათესაობითი	reikis	reikē
მიცემითი	reik	reikam
ბრალდებითი	reik	reiks

ძირისეული არსებითი სახელი, მამრობითი სქესი manna (კაცი; ადამიანი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	manna	mans, mannans
ნათესაობითი	mans	mannē
მიცემითი	mann	mannam
ბრალდებითი	mannan	mans, mannans