kinnus

მეტყველების ნაწილი: არსებითი სახელი
სქესი: მდედრობითი
ფუძე: -u-
ლოყა; ყვრიმალი
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *kennuz „ლოყა; ნიკაპი“; ძვ. ინგლ. cinn, cin (თანამედრ. ინგლ. chin); ძვ. ფრიზ. kin, zin; ძვ. საქს. kinn, kinni; ჰოლ. kin; ძვ. ზემ.-გერმ. kinni (თანამედრ. გერმ. Kinn „ნიკაპი“); ისლ. kinn „ლოყა“; შვედ. kind ← ინდო-ევროპ. *ġen-; სანსკრ. hánu- „ყბა“; ავესტ. zanu- „ყბა“; ძვ. ბერძ. γενυς „ყბა; ლოყა“; ლათ. gena „ლოყა“; ძვ. ირლ. gin „პირი“]
კონკორდანსი
kinnu - ბრალდ., მხ. რ. - მათ. V, 39; ლუკ. VI, 29
პარადიგმა

1.1.4. (a)

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მამრობითი სქესი
sunus
(ვაჟი, ვაჟიშვილი)
მხოლობითი მრავლობითი
სახელობითი sunus sunjus
ნათესაობითი sunaus suniwē
მიცემითი sunau sunum
ბრალდებითი sunu sununs
წოდებითი sunu

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი
handus
(ხელი)
მხოლობითი მრავლობითი
სახელობითი handus handjus
ნათესაობითი handaus handiwē
მიცემითი handau handum
ბრალდებითი handu handuns

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, საშუალი სქესი
faihu
(ქონება, ფული)
მხოლობითი
სახელობითი faíhu
ნათესაობითი faíhaus
მიცემითი faíhau
ბრალდებითი faíhu