kannjan

[← პროტო-გერმანიკ. *kannjan; ძვ. ინგლ. cennan „უწყება, განცხადება “ (თანამედრ. ინგლ. ken შოტლ. დიალ.); ძვ. ფრიზ. kenna, kanna „ცოდნა, ცოდნის ქონა“; ძვ. საქს. and-kennian „გაგება, მიხვედრა; ცნობა, აღიარება“; ჰოლ. kennen „ცოდნა; ცნობა“; ძვ. ზემ.-გერმ. gi-kennen „ცნობა, ამოცნობა; მიხვედრა, გაცნობიერება“; ir-kennen „მიხვედრა, გაცნობიერება; შემჩნევა“ (თანამედრ. გერმ. kennen); ისლ. kenna „სწავლება“]

kannja - 1 პირ., მხ. რ., აწმყ., თხრობ. - იოან. XVII, 26; კორ. I, XV, 1; კორ. II, VIII, 1
kanneiþ - 3 პირ., მხ. რ., აწმყ., თხრობ. - ეფეს. VI, 21
kanniþs - მიმღ. II- ეფეს. III, 10
kannida - 3 პირ., მხ. რ., ნამყ., თხრობ. - სკირნს. IV, 5
kannidedi - 3 პირ., მხ. რ., ნამყ., ოპტატ. - სკირნს. IV, 6
kannjan - ინფ.- ეფეს. I, 9; VI, 19

4.2.1. (a)

I კლასი	ინფინიტივი	პრეტერიტი მხ. რ.	პრეტერიტი მრ. რ.	მიმღეობა II
გადარჩენა	nasjan	nasida	nasidedum	nasiþs
ძებნა	sokjan	sokida	sokidedum	sokiþs

სუსტი ზმნების უღლების სრული პარადიგმების გასაცნობად იხილეთ სუსტი ზმნების უღლება