მეტყველების ნაწილი: წინდებული
(ბრალდ.) 1) გარეშე; 2) გარდა (აგრ. inu)
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *enu, *ēnu; ძვ. ფრიზ. ōne, ōni; ძვ. საქს. āno; ძვ. ზემ.-გერმ. ānu, āne (თანამედრ. გერმ. ohne); ისლ. án ← ინდო-ევროპ. *ene-; ძვ. ბერძ. ἄνευ წინდ. „გარდა; გარეშე“]
კონკორდანსი
inuh - მათ. V, 32; X, 29; XI, 25; მარკ. IV, 34; X, 7; ლუკ. VI, 49; VII, 21; X, 7; X, 21; იოან. XV, 5 და ა.შ.
inu - რომ. VII, 8; VII, 9; X, 14; XI, 29; კორ. I, IV, 8; XV, 27; კორ. II, X, 13; X, 15; XII, 2; XII, 3; ეფეს. II, 12; 1 ტიმ. V, 21; ფილიმ. I, 14; სკირნს. I, 4
inu - რომ. VII, 8; VII, 9; X, 14; XI, 29; კორ. I, IV, 8; XV, 27; კორ. II, X, 13; X, 15; XII, 2; XII, 3; ეფეს. II, 12; 1 ტიმ. V, 21; ფილიმ. I, 14; სკირნს. I, 4
