მეტყველების ნაწილი: პრეფიქსი
1. ჩვეულ. მიუთითებს ზმნური ფუძით გამოხატული მოქმედების რაიმე სახის ცვლილებას ან მოდიფიკაციას: inwagjan „აღშფოთება, აღელვება“ < wagjan „რყევა, რხევა“; 2. გამოხატავს სრულ / პერფექტულ მნიშვნელობას: intandjan „დაწვა“ < tandjan „წვა“; insaiƕan „შეხედვა“ < saiƕan „ხედვა“; 3. ხშ. აქვს მარტოოდენ გამაძლ. მნიშვნელობა: inmaidjan „გარდაქმნა“ < maidjan „(შე)ცვლა; დეფორმირება“
ეტიმოლოგია
[← in წინდ.]