hūhrus

[← პროტო-გერმანიკ. *hungruz, *hunhruz; ძვ. ინგლ. hunȝor, hunȝer (თანამედრ. ინგლ. hunger); ძვ. ფრიზ. hunger; ძვ. საქს. hungar; ჰოლ. honger; ძვ. ზემ.-გერმ. hungar (თანამედრ. გერმ. Hunger); ძვ. ისლ. hungr (თანამედრ. ისლ. hungur) ← ინდო-ევროპ. *kenk- „შიმშილისგან ან წყურვილისგან იტანჯება“; შდრ. სანსკრ. kakate „სწყურია“; ლატვ. keñkras, keñgras „გამხდარი; სუსტი“]

huhrus - სახელ., მხ. რ. - ლუკ. IV, 25; XV, 14; რომ. VIII, 35
huhrau - მიც., მხ. რ. - ლუკ. XV, 17

1.1.4. (a)

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მამრობითი სქესი sunus (ვაჟი, ვაჟიშვილი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	sunus	sunjus
ნათესაობითი	sunaus	suniwē
მიცემითი	sunau	sunum
ბრალდებითი	sunu	sununs
წოდებითი	sunu

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი handus (ხელი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	handus	handjus
ნათესაობითი	handaus	handiwē
მიცემითი	handau	handum
ბრალდებითი	handu	handuns

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, საშუალი სქესი faihu (ქონება, ფული)
	მხოლობითი
სახელობითი	faíhu
ნათესაობითი	faíhaus
მიცემითი	faíhau
ბრალდებითი	faíhu