giba

[← პროტო-გერმანიკ. *gebō (← *geban ზმნ. „მიცემა“); ძვ. ინგლ. ȝifu, ȝiefu; ძვ. ფრიზ. jeve, geve; ძვ. საქს. geva, geba, giba; ძვ. ზემ.-გერმ. geba; ძვ. ისლ. gjǫf (თანამედრ. ისლ. gjöf)]

giba - სახელ., ბრალდ., მხ. რ. - მათ. V, 24; VIII, 4; კორ. I, VII, 7; კორ. II, I, 11; ეფეს. II, 8; ფილიპ. IV, 17
gibai - მიც., მხ. რ. - ეფეს. III, 7
gibos - ნათ., მხ. რ., სახელ., ბრალდ., მრ. რ. - რომ. XI, 29; კორ. II, IX, 15; ეფეს. IV, 7; IV, 8; ფილიპ. IV, 15

1.1.2. (a)

არსებითი სახელები, -ō- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი giba (საჩუქარი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	giba	gibōs
ნათესაობითი	gibōs	gibō
მიცემითი	gibai	gibōm
ბრალდებითი	giba	gibōs

[-o-] ფუძიანი არსებითების ბრუნებისაგან არაფრით არ განსხვავდება ბრუნება -wa-ზე დამთავრებული რამდენიმე არსებითი სახელისა (frijaþwa (სიყვარული); triggwa (აღთქმა); „ერთგულება“; bandwa (ნიშანი); fijaþwa (მტრობა); ubizwa (ბჭე, პორტიკი); wulwa (ძარცვა, მიტაცება)), რომელსაც ზოგჯერ ცალკე გამოყოფენ, როგორც გოთურ არსებითთა ბრუნების [-o-] ფუძიანი ტიპის [-wo-] ფუძიან ქვეტიპს.