მეტყველების ნაწილი: პრეფიქსი
ზმნებსა და ნაზმნარ არსებითებში ხმარებული პრეფიქსი, რომელიც უპირატ. გადმოსცემს განცალკევების, რისამე განადგურების, რისამე დაკარგვის, ცვლილების და ა.შ. მნიშვნელობას
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *fra-, აგრ. *far-, *fer-; ძვ. ინგლ. for- (თანამედრ. ინგლ. for-); ძვ. ფრიზ. for-, far-; ძვ. საქს. for-, far-; ჰოლ. ver-; ძვ. ზემ.-გერმ. far-, fir-, fer- (თანამედრ. გერმ. ver-); ძვ. ისლ. for- ← ინდო-ევროპ. *pro- „წინ“; სანსკრ. pra- პრეფ.; ავესტ. fra- პრეფ.; ძვ. ბერძ. πρό, προ- პრეფ.; ლათ. pro- პრეფ.; ძვ. სლავ. про- პრეფ. (რუს. про-); ლიტვ. pra- პრეფ.]
