flahta

[← პროტო-გერმანიკ. *flahtō(n); ძვ. ინგლ. fleohta „წნული ღობე“; ჰოლ. vlecht „ნაწნავი“; ძვ. ზემ.-გერმ. flehta „ნაწნავი“ (თანამედრ. გერმ. Flechte); ისლ. flétta „ნაწნავი“; ← ინდო-ევროპ. *pleḱ-; სანსკრ. praśna- „წნული კალათი“; ძვ. ბერძ. πλόκαμος „ნაწნავი“; ლათ. plectere ზმნ. „დაწვნა, წვნა“; ძვ. სლავ. плести ზმნ. „წვნა“ (რუს. плести)]

flahtom - მიც., მრ. რ. - ტიმ. I, II, 9

1.1.2. (a)

არსებითი სახელები, -ō- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი giba (საჩუქარი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	giba	gibōs
ნათესაობითი	gibōs	gibō
მიცემითი	gibai	gibōm
ბრალდებითი	giba	gibōs

[-o-] ფუძიანი არსებითების ბრუნებისაგან არაფრით არ განსხვავდება ბრუნება -wa-ზე დამთავრებული რამდენიმე არსებითი სახელისა (frijaþwa (სიყვარული); triggwa (აღთქმა); „ერთგულება“; bandwa (ნიშანი); fijaþwa (მტრობა); ubizwa (ბჭე, პორტიკი); wulwa (ძარცვა, მიტაცება)), რომელსაც ზოგჯერ ცალკე გამოყოფენ, როგორც გოთურ არსებითთა ბრუნების [-o-] ფუძიანი ტიპის [-wo-] ფუძიან ქვეტიპს.