fimf

მეტყველების ნაწილი: რიცხვითი სახელი
ფუძე: უბრუნველი
ხუთი
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *fimfe, *femfe; ძვ. ინგლ. fíf (თანამედრ. ინგლ. five); ძვ. ფრიზ. fīf; ძვ. საქს. fīf; ჰოლ. vijf; ძვ. ზემ.-გერმ. fimf (თანამედრ. გერმ. fünf); ისლ. fimm; შვედ. fem ← ინდო-ევროპ. *penkṷe-; სანსკრ. pañca; ავესტ. panča; ძვ. ბერძ. πέντε; ლათ. quīnque; ძვ. ირლ. cóic; ლიტვ. penkì; ძვ. სლავ. пѩть (რუს. пять)]
კონკორდანსი
fimf - მარკ. VIII, 19; ლუკ. I, 24; VII, 41; IX, 13; IX, 14; IX, 16; XIV, 19; XIX, 18; XIX, 19; იოან. VI, 10; VI, 13; VIII, 57 და ა.შ.
fim - ლუკ. XVI, 6