fahēþs

[← პროტო-გერმანიკ. *fahēþiz; ძვ. ინგლ. féa, ȝe-féa „სიხარული“; ძვ. ზემ.-გერმ. gi-fēho „სიხარული“]

faheþs, faheds - სახელ., მხ. რ. - ლუკ. I, 14; XV, 7; XV, 10; იოან. XV, 11; XVI, 24; რომ. XIV, 17; კორ. II, II, 3; გალატ. V, 22; ფილიპ. IV, 1; თესალ. I, II, 19; II, 20; სკირნს. IV, 1
fahedais - ნათ., მხ. რ. - რომ. XV, 13; კორ. II, VII, 4; VIII, 2; ტიმ. II, I, 4
fahedai, faheidai - მიც., მხ. რ. - მარკ. IV, 16; ლუკ. VIII, 13; X, 7; იოან. XVI, 20; XVI, 21; კორ. II, VII, 13; ფილიპ. I, 25; II, 29; კოლოს. I, 11; თესალ. I, III, 9
fahed, faheid - ბრალდ., მხ. რ. - ლუკ. II, 10; იოან. XVI, 22; XVII, 13; ფილიპ. II, 2

1.1.3. (a)

არსებითი სახელები, -i- ფუძიანი, მამრობითი სქესი gasts (სტუმარი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	gasts	gasteis
ნათესაობითი	gastis	gastē
მიცემითი	gasta	gastim
ბრალდებითი	gast	gastins
წოდებითი	gast

არსებითი სახელები, -i- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი mahts (ძალა)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	mahts	mahteis
ნათესაობითი	mahtais	mahtē
მიცემითი	mahtai	mahtim
ბრალდებითი	maht	mahtins

არსებითი სახელები, -i- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი qens (ცოლი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	qens	qeneis
ნათესაობითი	qenais	qenē
მიცემითი	qenai	qenim
ბრალდებითი	qen	qenins