faírƕus

[← პროტო-გერმანიკ. *ferhwuz; ძვ. ინგლ. feorh, feorȝ „სიცოცხლე; სული; ცოცხალი არსება; ადამიანი“; ძვ. ფრიზ. ferch; ძვ. საქს. ferah, ferh; ძვ. ზემ.-გერმ. ferah, ferh; ძვ. ისლ. fjǫr ← სავარაუდოდ ინდო-ევროპ. *perkw- „მუხა“; ლათ. quercus „მუხა“ (როგორც სიცოცხლის სიმბოლო)]

faírƕus - სახელ., მხ. რ. - იოან. XVII, 5; კორ. I, I, 21; გალატ. VI, 14
faírƕaus - ნათ., მხ. რ. - იოან. IX, 5; XI, 9; XII, 31; XV, 19; XVI, 11; XVII, 24; რომ. XI, 15 და ა.შ.
faírƕau - მიც., მხ. რ. - იოან. VIII, 23; VIII, 16; IX, 5; IX, 39; XII, 25; XII, 46; XV, 19; XVI, 21; XVI, 28 და ა.შ.
faírƕu - ბრალდ., მხ. რ. - მარკ. VIII, 36; იოან. X, 36; XI, 27; XVI, 28; XVI, 33; ეფეს. VI, 12

1.1.4. (a)

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მამრობითი სქესი sunus (ვაჟი, ვაჟიშვილი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	sunus	sunjus
ნათესაობითი	sunaus	suniwē
მიცემითი	sunau	sunum
ბრალდებითი	sunu	sununs
წოდებითი	sunu

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი handus (ხელი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	handus	handjus
ნათესაობითი	handaus	handiwē
მიცემითი	handau	handum
ბრალდებითი	handu	handuns

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, საშუალი სქესი faihu (ქონება, ფული)
	მხოლობითი
სახელობითი	faíhu
ნათესაობითი	faíhaus
მიცემითი	faíhau
ბრალდებითი	faíhu