faíhu

[ პროტო-გერმანიკ. *fehu „საქონელი; ქონება; ფული“ (აგრ. რუნა ᚠ-ის (F) სახელწოდება); ძვ. ინგლ. feoh, fioh; ძვ. ფრიზ. fiā; ძვ. საქს. fehu; ჰოლ. vee; ძვ. ზემ.-გერმ. fihu (თანამედრ. გერმ. Vieh); ისლ. fé ← ინდო-ევროპ. *peku-; შდრ. სანსკრ. páśu- „საქონელი; ცხოველი“; ავესტ. pasu- „საქონელი; პირუტყვი“; ლათ. pecu, pecū „საქონელი; პირუტყვი“; ძვ. პრუს. pecku „საქონელი; პირუტყვი“; ლიტვ. pēkus „საქონელი; პირუტყვი“]

faihu - სახელ., ბრალდ., მხ. რ. - მარკ. X, 22; XIV, 11; ლუკ. XVIII, 24; თესალ. I, IV, 6
faihau - მიც., მხ. რ. - მარკ. X, 24
faiho - ბრალდ., მხ. რ. - მარკ. X, 23

1.1.4. (a)

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მამრობითი სქესი sunus (ვაჟი, ვაჟიშვილი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	sunus	sunjus
ნათესაობითი	sunaus	suniwē
მიცემითი	sunau	sunum
ბრალდებითი	sunu	sununs
წოდებითი	sunu

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი handus (ხელი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	handus	handjus
ნათესაობითი	handaus	handiwē
მიცემითი	handau	handum
ბრალდებითი	handu	handuns

არსებითი სახელები, -u- ფუძიანი, საშუალი სქესი faihu (ქონება, ფული)
	მხოლობითი
სახელობითი	faíhu
ნათესაობითი	faíhaus
მიცემითი	faíhau
ბრალდებითი	faíhu