მეტყველების ნაწილი: ზედსართავი სახელი
ფუძე: -i/ja-
უდაბური (აგრ. auþs)
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *auþjaz, *auþaz ზედს. „უდაბური, უკაცრიელი; ცარიელი“; ძვ. ინგლ. íeþe, ýþe; ძვ. ზემ.-გერმ. ōdi (თანამედრ. გერმ. öde); ძვ. ისლ. auðr (თანამედრ. ისლ. auður) ← ინდო-ევროპ. *autio-, *eutio-; ძვ. ბერძ. ἄυσιος „ცარიელი; ამაო, უშედეგო“]
კონკორდანსი
auþjana - ბრალდ., მხ. რ., მამრ. - მარკ. I, 35; ლუკ. IV, 42; IX, 10
auþjamma - მიც., მხ. რ., მამრ. - ლუკ. IX, 12
auþjaim - მიც., მრ. რ., მამრ. - მარკ. I, 45
auþjons - ნათ., მხ. რ., მდედრ. - გალატ. IV, 27
auþjamma - მიც., მხ. რ., მამრ. - ლუკ. IX, 12
auþjaim - მიც., მრ. რ., მამრ. - მარკ. I, 45
auþjons - ნათ., მხ. რ., მდედრ. - გალატ. IV, 27
პარადიგმა
2.1. (d) (შერეული ტიპის -i-/-ja-)
ზედსართავთა ბრუნების ამ ტიპში შედიოდა რამდენიმე ზედსართავი (მაგ. anahaimeis, anahaims (სახლში მყოფი); რაიმეს დამსწრე); auþeis, auþs (უდაბური); aljakuns (უცხო, უცხოელი)) რომლებიც თავდაპირველად -i- ტიპს განეკუთვნებოდა, მაგრამ დროთა განმავლობაში მათი ბრუნვითი ფორმების უდიდესი ნაწილი ბრუნების -ja- (-jo-) ტიპში გადავიდა.
