ana

მეტყველების ნაწილი: წინდებული
(მიც., ბრალდ.) -ზე, -თან; -ში; -კენ
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *ana-; ძვ. ინგლ. on, an (თანამედრ. ინგლ. on); ძვ. ფრიზ. on, ā, ana; ძვ. საქს. an; ჰოლ. aan; ძვ. ზემ.-გერმ. an, ana (თანამედრ. გერმ. an); ისლ. á ← ინდო-ევროპ. *ana-, *anu-; ავესტ. ana „-ზე, ზევით“; ძვ. სპარს. anā „-ზე, ზევით“; ძვ. ბერძ.ἀνά, ἀν „ზევით, -ზე“; ძვ. სლავ. на (რუს. на „-ზე“); ძვ. პრუს. no, na „-ზე, ზევით; -კენ“; ლიტვ. nuō „-დან“; ლატვ. nùo „-დან“]
კონკორდანსი
ana - მათ. V, 15; V, 45; VI, 10; VI, 19; VI, 27; VII, 24; VII, 25; VII, 26; VII, 28; IX, 2 და ა.შ.