მეტყველების ნაწილი: რიცხვითი სახელი
ფუძე: უბრუნველი, -i-
(b) თერთმეტი
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *ainaliba, *ainalifa ← *ainaz რიცხვ. სახ. „ერთი“ + *liba, *lifa (← *līban ზმნ. „დარჩენა“); სიტყვასიტყვით: „ერთი ათის შემდეგ; ერთი დარჩენილი ათის შემდეგ“ (იხ. აგრ. twalif რიცხვ. სახ. „თორმეტი“; შდრ. ქართ. „თერთმეტი“, ე.ი. „ათზე ერთით მეტი“ და ა.შ.); ძვ. ინგლ. endleofan, endlufon, endlyfon (თანამედრ. ინგლ. eleven); ძვ. ფრიზ. andlova, elleva, alvene; ძვ. საქს. ellivan, ellevan; ჰოლ. elf; ძვ. ზემ.-გერმ. einlif (თანამედრ. გერმ. elf); ძვ. ისლ. ellifu (თანამედრ. ისლ. ellefu); შვედ. elva]
კონკორდანსი
ainlibim - მიც., მრ. რ. - მარკ. XVI, 14; კორ. I, XV, 5
