af-

მეტყველების ნაწილი: პრეფიქსი
ჩვეულ. გამოხატავს გამოყოფას, მოშორებას განშორებას: afgaggan „წასვლა“; afmaitan „მოკვეთა“; afniman „წართმევა“ და ა.შ.
ეტიმოლოგია
[← af წინდ.; ძვ. ინგლ. of-; ძვ. ფრიზ. of-; ძვ. საქს.af-; ჰოლ. af-; ძვ. ზემ.-გერმ. ab- (თანამედრ. გერმ. ab-); ძვ. ისლ. af-]