ƕan

[← პროტო-გერმანიკ. *hwana (← *hwa- „რა, ვინ“); ძვ. ინგლ. hwanne, hwonne, hwenne (თანამედრ. ინგლ. when); ძვ. ფრიზ. hwanne, hwana, hwan, hwon; ძვ. საქს. hwan; ჰოლ. wanneer; ძვ. ზემ.-გერმ. hwanne, wanne, wenne (თანამედრ. გერმ. wann)]

ƕan - მათ. V, 25; VI, 23; VII, 14; X, 25; XXV, 44; XXVII, 13; მარკ. III, 8; IV, 12 და ა.შ.
ƕanuh = ƕan + -uh (იხ. -uh ნაწილ.) - მათ. XXV, 38; XXV, 39