ūt

[← პროტო-გერმანიკ. *ūt; ძვ. ინგლ. út (თანამედრ. ინგლ. out); ძვ. ფრიზ. ūt; ძვ. საქს. ūt; ჰოლ. uit; ძვ. ზემ.-გერმ. ūz (თანამედრ. გერმ. aus); ისლ. út ← ინდო-ევროპ. *ud-, *ūd-; სანსკრ. úd- პრეფ.; ავესტ. uz- პრეფ.; ძვ. სლავ. вы- პრეფ. (რუს. вы-)]

ut - მათ. IX, 32; XXVI, 75; მარკ. I, 25; XI, 19; XII, 8; ლუკ. IV, 29; VIII, 54; XIV, 35; XV, 28; XX, 15; იოან. VI, 37 და ა.შ.