þiuda

[← პროტო-გერმანიკ. *þeudō; ძვ. ინგლ. þéod; ძვ. ფრიზ. thiād, thiōd; ძვ. საქს. thiod, thioda; ძვ. ზემ.-გერმ. diot, diota; ისლ. þjóð ← ინდო-ევროპ. *teutā-; ძვ. პრუს. tauto „ხალხი“; ლიტვ. tautà „ხალხი“; ოსკურ. tauto „მოქალაქენი“; ძვ. ირლ. túath „ხალხი“]

þiuda - სახელ., ბრალდ., მხ. რ. - ლუკ. VII, 5; იოან. XVIII, 35
þiudai - მიც., მხ. რ. - რომ. X, 19
þiudos - სახელ., ბრალდ., მხ. რ. - მათ. VI, 32; იოან. VII, 35; რომ. IX, 30; XV, 9; XV, 10; XV, 11; XV, 12 და ა.შ.
þiudo - ნათ., მრ. რ. - მათ. V, 46; VI, 7; იოან. VII, 35; XII, 20; რომ. XI, 13; XI, 25; კორ. I, I, 24; ეფეს. III, 1 და ა.შ.
þiudom - მიც., მრ. რ. - მარკ. X, 33; X, 42; XI, 17; ლუკ. II, 32; XVIII, 32; რომ. IX, 24; XI, 11; XI, 12 და ა.შ.

1.1.2. (a)

არსებითი სახელები, -ō- ფუძიანი, მდედრობითი სქესი giba (საჩუქარი)
	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	giba	gibōs
ნათესაობითი	gibōs	gibō
მიცემითი	gibai	gibōm
ბრალდებითი	giba	gibōs

[-o-] ფუძიანი არსებითების ბრუნებისაგან არაფრით არ განსხვავდება ბრუნება -wa-ზე დამთავრებული რამდენიმე არსებითი სახელისა (frijaþwa (სიყვარული); triggwa (აღთქმა); „ერთგულება“; bandwa (ნიშანი); fijaþwa (მტრობა); ubizwa (ბჭე, პორტიკი); wulwa (ძარცვა, მიტაცება)), რომელსაც ზოგჯერ ცალკე გამოყოფენ, როგორც გოთურ არსებითთა ბრუნების [-o-] ფუძიანი ტიპის [-wo-] ფუძიან ქვეტიპს.