მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: ძლიერი ზმნა (6)
(ნამყ. wiþstód; მიმღ. II wiþstanden) წინააღმდეგობის გაწევა (გაუწევს); წინ აღდგომა, შეწინააღმდეგება (აგრ. wiðstandan, -stondan)
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. WITHSTAND ← wiþ- პრეფ. + standan ზმნ.; ძვ. ფრიზ. withstanda, withstonda; ძვ. ისლ. viðstanda. შდრ. აგრ. ძვ. ინგლ. wiþerstandan; თანამედრ. გერმ. widerstehen]
პარადიგმა
4.1.6. - VI კლასი
მეექვსე კლასი ხასიათდებოდა პროტო-გერმანიკ. მონაცვლეობით ă – ō – ō– ă [<ინდო-ევროპ. რაოდენობრივი აბლაუტისგან ŏ – ō – ō – ŏ].
ეს ხმოვანმონაცვლეობა ანგლოსაქსურში (ფუძის ხმოვნის გარემოცვიდან გამომდინარე) შემდეგნაირად აისახება:
| VI კლასი | ინფინიტივი | ნამყო დრო მხ. რ. | ნამყო დრო მრ. რ. | მიმღეობა II |
| რხევა; რყევა | scacan, sceacan | scóc, scéac | scócon, scéacon | scacen |
| აწევა | hebban | hóf | hóf | hafen, hæfen |
| დარტყმა; ცემა | sléan | slóȝ, slóh | slóȝon | slæȝen |
| დგომა | standan, stondan | stód | stódon | standen, stonden |
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
