twelf

[თანამედრ. ინგლ. TWELVE ← პროტო-გერმანიკ. *twalifa ← *twa რიცხვ. სახ. (იხ. twéȝen) + *liba, *lifa (იხ. endleofan რიცხვ. სახ.); გოთ. twalif; ძვ. ფრიზ. twelef, twelf, twilif; ძვ. საქს. twelif; ჰოლ. twaalf; ძვ. ზემ.-გერმ. zwelif (თანამედრ. გერმ. zwölf); ისლ. tólf; შვედ. tolv]