მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: ძლიერი ზმნა (1)
(ნამყ. scán, scéan) ნათება (ანათებს), კაშკაში; ბრწყინვა, ბზინვა, ელვარება (აგრ. scýnan)
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. SHINE ← პროტო-გერმანიკ. *skīnan; გოთ. skeinan; ძვ. ფრიზ. skīna; ძვ. საქს. skīnan; ჰოლ. schijnen; ძვ. ზემ.-გერმ. skīna (თანამედრ. გერმ. scheinen); ისლ. skína ← ინდო-ევროპ. *sḱī-, *sḱāi-; შდრ. სანსკრ. chāyā́ „ჩრდილი; ლანდი“; ძვ. ბერძ. σκιά „ჩრდილი, აჩრდილი“; ძვ. სლავ. сиѩти „ბრწყინვა“ (რუს. сиять); сѣнь „ჩრდილი“ (რუს. сень)]
პარადიგმა
4.1.1. - I კლასი
| I კლასი | ინფინიტივი | ნამყო დრო მხ. რ. | ნამყო დრო მრ. რ. | მიმღეობა II |
| წერა, დაწერა | wrítan | wrát | writon | writen |
| ჩვენება, ცნობება | sníðan | snáþ | snidon | sniden |
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
