oþþe

[თანამედრ. ინგლ. OR (← ძვ. ინგლ. óþer) ← პროტო-გერმანიკ. *eþþau; გოთ. aíþþau; ძვ. საქს. ettho; ძვ. ზემ.-გერმ. odo, edo, eddo; ძვ. ისლ. eða, eðr; შდრ. აგრ. ძვ. ზემ.-გერმ., თანამედრ. გერმ. oder]