მეტყველების ნაწილი: რიცხვითი სახელი
ცხრა (აგრ. niȝan, niȝen, niȝun, nyȝon)
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. NINE ← პროტო-გერმანიკ. *newun; გოთ. niun; ძვ. ფრიზ. nigun, niugun, niogen; ძვ. საქს. nigun; ჰოლ. negen; ძვ. ზემ.-გერმ. niun (თანამედრ. გერმ. neun); ისლ. níu ← ინდო-ევროპ. *neṷṇ-, *eneṷṇ-, *enṷṇ-; სანსკრ. náva; ავესტ. nava; ძვ. ბერძ. ἐννέα; ლათ. novem; ძვ. ირლ. noí; ძვ. პრუს. newīnts „მეცხრე“; ლიტვ. devynì; ძვ. სლავ. девѩть (რუს. девять); თანხმოვანი d- ბალტიკურ და სლავურ ენებში – რიცხვ. სახ. „ათის“ (*deḱṃ-, dēšimt, десѩть) გავლენით]
