მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: სუსტი ზმნა (1)
1. სახელის წოდება (უწოდებს), სახელის დარქმევა; ამა თუ იმ სახელით მოხსენიება ან მიმართვა; 2. დასახელება (დაასახელებს), მოხსენიება (აგრ. næmnan)
ეტიმოლოგია
[← პროტო-გერმანიკ. *namnjan; გოთ. namnjan; ძვ. ფრიზ. namna, nemna; ძვ. საქს. nemnian; ძვ. ზემ.-გერმ. nemnen, nemmen (თანამედრ. გერმ. nennen); ძვ. ისლ. nemna, nefna (თანამედრ. ისლ. nefna); დან. nævne; შვედ. nämna]
პარადიგმა
4.2.1. (a)
(ა) ფუძის მოკლემარცვლიანი ვარიანტი
| I კლასი | ინფინიტივი | ნამყო დრო მხ. რ. |
| ხვნა, მოხვნა | erian | erede |
| გაკეთება; ჩადენა | fremman | fremede |
(ბ) ფუძის გრძელმარცვლიანი ვარიანტი
| I კლასი | ინფინიტივი | ნამყო დრო მხ. რ. |
| კვება, ჭმევა | fédan | fédde |
| შენახვა; დაცვა | cépan | cépte |
| გაგზავნა | sendan | sende |
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
