ic

[თანამედრ. ინგლ. I ← პროტო-გერმანიკ. *ek-, *ik-; გოთ. ik; ძვ. ფრიზ. ik; ძვ. საქს. ik, ek; ჰოლ. ik; ძვ. ზემ.-გერმ. ih (თანამედრ. გერმ. ich); ძვ. ისლ. ek (თანამედრ. ისლ. ég); შვედ. jag ← ინდო-ევროპ. *eġ-, *eġh-; სანსკრ. ahám; ავესტ. azəm; ძვ. ბერძ. ἑγώ; ლათ. egō; ლიტვ. es; ძვ. სლავ. азъ (რუს. я);
mec (ბრალდ.); გოთ. mik; ძვ. საქს. mik; ძვ. ზემ.-გერმ. mih (თანამედრ. გერმ. mich); ძვ. ისლ. mek, mik (თანამედრ. ისლ. mig); შვედ. mig (ობიექტური ბრუნვა);
თანამედრ. ინგლ. ME; me, mé (მიც., ბრალდ.); გოთ. mis; ძვ. ფრიზ. mi, mī; ძვ. საქს. mi, me, mī; ჰოლ. mij; ძვ. ზემ.-გერმ. mir (თანამედრ. გერმ. mir); ისლ. mér;
თანამედრ. ინგლ. MY, MINE (გამოიყენება როგორც კუთვნ. ნაცვალსახ.); mín (ნათ.); გოთ. meina; ძვ. ფრიზ. mīn; ძვ. საქს. mīn; ძვ. ზემ.-გერმ. mīn (თანამედრ. გერმ. mein); ისლ. mín; შვედ. min ← ინდო-ევროპ.; სანსკრ. máma (ნათ.); ავესტ. mana (ნათ.); ლათ. meī (ნათ.)]

3.2. პირის ნაცვალსახელები

ანგლოსაქსურ პირის ნაცვალსახელთა ბრუნება პირველი პირი
	მხოლობითი	ორობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ic	wit	wé
ნათესაობითი	mín	uncer	úser, úre
მიცემითი (მოქმედებითი)	mé	unc	ús
ბრალდებითი	mec, mé	unc	úsic, ús

ანგლოსაქსურ პირის ნაცვალსახელთა ბრუნება მეორე პირი
	მხოლობითი	ორობითი	მრავლობითი
სახელობითი	þú	ȝit	ȝé
ნათესაობითი	þín	incer	éower
მიცემითი (მოქმედებითი)	þé	inc	éow
ბრალდებითი	þec, þé	incit, inc	éowic, éow

ანგლოსაქსურ პირის ნაცვალსახელთა ბრუნება მესამე პირი
მხოლობითი რიცხვი
	მამრობითი	მდედრობითი	საშუალი
სახელობითი	hé	héo, hío	hit
ნათესაობითი	his	hire, hyre, hiere	his
მიცემითი (მოქმედებითი)	him	hire, hyre, hiere	him
ბრალდებითი	hine	hý, hí, híe	hit
მრავლობითი რიცხვი
	სამივე სქესი
სახელობითი	hý, hí, híe, héo
ნათესაობითი	hyra, hira, hiera, heora
მიცემითი (მოქმედებითი)	him, heom
ბრალდებითი	hý, hí, híe, héo