hræfn

[თანამედრ. ინგლ. RAVEN ← პროტო-გერმანიკ. *hrabnaz; რუნ. სკანდ. h(a)rab(a)naR (საკ. სახ.); გოთ. *hrabns; ძვ. ფრიზ. raven; ძვ. საქს. hraƀan, ravan; ჰოლ. raaf; ძვ. ზემ.-გერმ. hraban, hram (თანამედრ. გერმ. Rabe, ნათ. Raben); ისლ. hrafn; ფარერ. ravnur; დან., ნორვ. ravn; ძვ. შვედ. ramn, rampn, rafn; შვედ. დიალ. ramn, ramm ← ინდო-ევროპ. *ḱorh-, *ḱer-; ძვ. ბერძ. κόραξ „ყორანი“, κορώνη „ყვავი“; ლათ. corvus „ყორანი“, cornix „ყვავი“; ძვ. პრუს. sarke „კაჭკაჭი“; ლიტვ. šarka „კაჭკაჭი“; ძვ. სლავ. сврака „კაჭკაჭი“ (რუს., უკრ. сорока)]