მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: ძლიერი ზმნა (6)
აწევა (ასწევს); აღმართვა, ამაღლება
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. HEAVE ← პროტო-გერმანიკ. *hafjan; გოთ. hafjan; ძვ. ფრიზ. hebba, heva; ძვ. საქს. hebbian; ჰოლ. heffen; ძვ. ზემ.-გერმ. heffen, hefen (თანამედრ. გერმ. heben); ისლ. hefja ← ინდო-ევროპ. *kap-; შდრ. ლათ. capiō „აღება“; ლიტვ. kampt „ტაცება; ხელის ჩავლება“]
პარადიგმა
4.1.6. - VI კლასი
მეექვსე კლასი ხასიათდებოდა პროტო-გერმანიკ. მონაცვლეობით ă – ō – ō– ă [<ინდო-ევროპ. რაოდენობრივი აბლაუტისგან ŏ – ō – ō – ŏ].
ეს ხმოვანმონაცვლეობა ანგლოსაქსურში (ფუძის ხმოვნის გარემოცვიდან გამომდინარე) შემდეგნაირად აისახება:
| VI კლასი | ინფინიტივი | ნამყო დრო მხ. რ. | ნამყო დრო მრ. რ. | მიმღეობა II |
| რხევა; რყევა | scacan, sceacan | scóc, scéac | scócon, scéacon | scacen |
| აწევა | hebban | hóf | hóf | hafen, hæfen |
| დარტყმა; ცემა | sléan | slóȝ, slóh | slóȝon | slæȝen |
| დგომა | standan, stondan | stód | stódon | standen, stonden |
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
