habban

მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: სუსტი ზმნა (3)
(ნამყ. hæfde; მიმღ. II hæfed) ქონა (აქვს); ყოლა; ფლობა
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. HAVEპროტო-გერმანიკ. *haban; გოთ. haban; ძვ. ფრიზ. habba, hebba; ძვ. საქს. hebbian; ჰოლ. hebben; ძვ. ზემ.-გერმ. habēn (თანამედრ. გერმ. haben); ისლ. hafa ← ინდო-ევროპ. *kap-; შდრ. ლათ. capiō „აღება“; ლიტვ. kampt „ტაცება; ხელის ჩავლება“]
პარადიგმა

4.2.3. - მე-3 კლასის სუსტი ზმნები

III კლასი ინფინიტივი ნამყო დრო მხ. რ.
ქონა; ყოლა habban hæfde
თქმა, ლაპარაკი secȝan sæȝde, sǽde
ცხოვრება, სიცოცხლე libban lifde