fyrst

მეტყველების ნაწილი: რიცხვითი სახელი
1. პირველი; 2. წინა, მოწინავე; 3. ზმნზ. მნიშვნ. პირველად, თავდაპირველად, თავიდან (აგრ. fyrest, first)
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. FIRSTპროტო-გერმანიკ. *furistaz; ძვ. ფრიზ. ferista, ferasta; ძვ. საქს. furisto (აგრ. არსებ. მნიშვნ. „მეთაური, მთავარი, თავადი“); ჰოლ. voorst; ძვ. ზემ.-გერმ. furisto (თანამედრ. გერმ. Fürst არსებ. „თავადი, პრინცი“); ძვ. ისლ. fyrstr (თანამედრ. ისლ. fyrstur)]