findan

მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: ძლიერი ზმნა (3)
1. პოვნა (იპოვის), აღმოჩენა; 2. მოპოვება (მოიპოვებს), მიღება; 3. რისამე გადატანა (გადაიტანს), განცდა; 4. მოფიქრება (მოიფიქრებს), გამოგონება; 5. განსაზღვრა (განსაზღვრავს), დადგენა (აგრ. fyndan)
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. FINDპროტო-გერმანიკ. *fenþan; გოთ. finþan; ძვ. ფრიზ. finda; ძვ. საქს. findan, fīthan; ჰოლ. vinden; ძვ. ზემ.-გერმ. findan (თანამედრ. გერმ. finden); ისლ., შვედ. finna ← ინდო-ევროპ. *pent-, *pont-; შდრ. სანსკრ. pánthā- „გზა; ბილიკი; მიმართულება“; ავესტ. раntā̊ „გზა; ბილიკი“; ძვ. ბერძ. πόντος „ზღვა“; πάτος „გზა; ბილიკი“; ლათ. pōns, pontis „ხიდი“; ძვ. პრუს. pintis „გზა“; ძვ. სლავ. пѫть „გზა“ (რუს. путь)]
პარადიგმა

4.1.3. - III კლასი

III კლასი ინფინიტივი ნამყო დრო მხ. რ. ნამყო დრო მრ. რ. მიმღეობა II
შეკვრა, დაბმა bindan band, bond bundon bunden
დახმარება helpan healp hulpon holpen
გაჭრა; მოჭრა ceorfan cearf curfon corfen
ბრძოლა feohtan feaht fuhton fohten
ფულის გადახდა ȝieldan ȝeald ȝuldon ȝolden
ქნევა; ქანაობა breȝdan bræȝd bruȝdon broȝden, breȝden
კითხვა, გამოკითხვა friȝnan, frínan fræȝn fruȝnon, frúnon fruȝnen, frúnen