მეტყველების ნაწილი: რიცხვითი სახელი
მეხუთე
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. FIFTH ← პროტო-გერმანიკ. *femftōn, *femftan (← *fimf- „ხუთი“ + *-ta, *-þa სუფ.); ძვ. ფრიზ. fīfta; ძვ. საქს. fīfto; ჰოლ. vijfde; ძვ. ზემ.-გერმ. fimfto (თანამედრ. გერმ. fünfte); ისლ. fimmti; შვედ. femte]
