მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: ძლიერი ზმნა (2)
1. შესრულება (შეასრულებს), განხორციელება, ‹გა›კეთება; 2. რისამე გაძლება (გაუძლებს), მოთმენა, ატანა; გადატანა; 3. რითიმე ტკბობა (ტკბება), სიამოვნების მიღება; რისამე ქონა, ფლობა; 4. ბრძოლა (იბრძვის, ებრძვის)
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. DREE ← პროტო-გერმანიკ. *dreugan; გოთ. driugan „ომი, ომის წარმოება“; ისლ. drýgja „რისამე ჩადენა, გაკეთება“; ← ინდო-ევროპ. *dhreugh-; შდრ. ლიტვ. draũgas „მეგობარი“; ძვ. სლავ. дроугъ „მეგობარი“ (რუს. друг); дроужина „ლაშქარი; მეგობრული წრე“ (რუს. дружина); ლათ. drungus „ჯარი“; ძვ. ირლ. drong „ბრბო; ხალხის სიმრავლე“ ← სავარაუდოდ გერმანიკულიდან]
პარადიგმა
4.1.2. - II კლასი
| II კლასი | ინფინიტივი | ნამყო დრო მხ. რ. | ნამყო დრო მრ. რ. | მიმღეობა II |
| ფრენა | fléoȝan | fléaȝ, fléah | fluȝon | floȝen |
| არჩევა, ამორჩევა | céosan | céas | curon | coren |
| თრევა, წევა, ქაჩვა | téon | téah | tuȝon | toȝen |
| მოღუნვა, მოხრა | búȝan | béaȝ, béah | buȝon | boȝen |
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
