მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: ძლიერი ზმნა (2)
1. გამოყენება (გამოიყენებს), სარგებლობა; 2. რისამე გემოს გასინჯვა (გასინჯავს), დაგემოვნება, მოხმარება (საჭმლისა, სასმლისა); 3. ფლობა (ფლობს), ქონა; 4. შესრულება (შეასრულებს), აღსრულება (დავალებისა, მოვალეობათა და ა.შ.)
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. BROOK ← პროტო-გერმანიკ. *brūkan; გოთ. brūkjan „გამოყენება, სარგებლობა“ სსტ. ზმნ.; ძვ. ფრიზ. brūka ძლ. ზმნ. „გამოყენება, ხმარება, სარგებლობა“; ძვ. საქს. brūkan ძლ. ზმნ. „საჭიროება; სარგებლობა“; ძვ. ზემ.-გერმ. brūhhan ძლ., სსტ. ზმნ. „გამოყენება, სარგებლობა, ხმარება; რითიმე ტკბობა“ (თანამედრ. გერმ. brauchen სსტ. ზმნ.) ← ინდო-ევროპ. bhrūg-; შდრ. ლათ. fruor ზმნ. „სარგებლობა“; frūctus „სარგებელი; შედეგი; ნაყოფი“]
პარადიგმა
4.1.2. - II კლასი
| II კლასი | ინფინიტივი | ნამყო დრო მხ. რ. | ნამყო დრო მრ. რ. | მიმღეობა II |
| ფრენა | fléoȝan | fléaȝ, fléah | fluȝon | floȝen |
| არჩევა, ამორჩევა | céosan | céas | curon | coren |
| თრევა, წევა, ქაჩვა | téon | téah | tuȝon | toȝen |
| მოღუნვა, მოხრა | búȝan | béaȝ, béah | buȝon | boȝen |
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
